- yastıburun
- sif. Burnu yastı olan. Balaca, yastıburun Zivər gəlib Kərimin qucağında oturdu. M. İ..
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
yastıburun
Look at other dictionaries:
malxor — (Ağbaba) yastıburun. – Malxor Qəhrəman çox qoçağ oluf … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
natığ — (Əli Bayramlı, Kürdəmir, Saatlı, Salyan, Şamaxı) yastıburun. – Natığ Məhəmmədi hamı tanıyır (Şamaxı) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
tanax — burun: (Kürdəmir) yastıburun … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
balaca — sif. 1. Həcmcə, boyca, ölçücə kiçik, xırda (böyük müqabili). Balaca barmaq. Balaca bina. Balaca otaq. Balaca qutu. Balaca adam. Balaca ağac. – Məcid indi torpaq payını almış və özünə balaca təsərrüfat düzəltmiş bir kəndli idi. B. T.. Məhəccər… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
irigöz(lü) — sif. Gözləri iri olan. İrigöz qız. İrigöz oğlan. – Bunların <əcnəbilərin> arasında ucaboylu, irigözlü, buğdayısifət bir gənc vardı. Ç.. İrigöz, yastıburun Validənin görüşü hamıya mane olur. H. Seyidbəyli … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
vampir — is. <fr.> 1. Qaniçən, zülmkar. 2. zool. Yarasalar dəstəsinin yastıburun yarasalar fəsiləsindən məməli heyvan cinsi … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
yastı — sif. 1. Səthi düz, üzərində girintiçıxıntı olmayan. Yastı tava daşı. Yastı təpə. Yastı yer. // Yatıq, batıq, basılmış kimi olan. Yastı döş. Yastı burun. – <Gülgəzin> qulaqlarındakı iri, yastı qızıl sırğalar ağacda yarpaq kimi titrəyirdi. İ … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
